Onderhoud op een rijksmonument dak.

Al 25 jaar zijn we verantwoordelijk voor het dagelijks dakonderhoud van de panden van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten.

Eén van de panden die daar onder valt is het rijksmonument het Oudezijds Huiszittenhuis aan het Waterlooplein in Amsterdam. En dat is een pand met een rijke geschiedenis!

Het statige pand werd in 1655 gebouwd, met als doel huiszittende armen te verzorgen. Hiermee werd bedoeld: mensen die wel een eigen woning hadden maar het verder niet breed hadden. Vaak ging het hier bijvoorbeeld om weduwen en wezen wiens man/vader was overleden tijdens een VOC-tocht. De armen konden in het gebouw, wat onder toezicht stond van zes Amsterdamse regenten, voedsel afhalen. Deze functie heeft het pand tot 1870 behouden. Daarna heeft het nog gediend als koninklijke drukkerij en rijksarsenaal voordat in 1946 de Academie van de Bouwkunst, onderdeel van Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, naar het pand verhuisde. In 1970 werd het gebouw officieel aangewezen als rijksmonument. Vandaag de dag houdt de Academie hier nog steeds huis.

Bij het onderhoud van een rijksmonument komt nogal wat kijken. Niet alleen heeft het pand vanwege haar leeftijd regelmatige gebreken, voor elke ingrijpende wijziging dient eerst toestemming aangevraagd te worden bij het Rijksvastgoedbedrijf.

Voor het pand aan het Waterlooplein doen wij het dagelijks dakonderhoud. Dit wil zeggen, heeft de huismeester een gebrek zoals een lekkage of verstopte dakgoot gespot dan komen wij ter plaatse om dit te repareren. Gemiddeld worden we hier zo’n zeven keer per jaar voor opgeroepen. Daarnaast hebben we met de panden van de Hogeschool ook een dakonderhoudscontract: wij doen een jaarlijkse controle op de daken en geven aan de hand hiervan een onderhoudsadvies, die wij vervolgens eventueel ook kunnen uitvoeren.

Naast onze jaarlijkse controle, voert de monumentenwacht ook elke twee jaar een controle uit om de staat van het gebouw te controleren.

Isoleren was in 1655 niet de grootse zorg van onze voorvaderen, en dat is terug te zien in de dakbedekking. Het dak is aan de binnenkant bijvoorbeeld bekleed met zink, materiaal wat zo goed als niet isoleert. Met als gevolg dat het hier altijd koud is en er extreem veel gestookt moet worden om het op temperatuur te krijgen.

Daarom wordt er nu gewerkt aan een plan om het pand te verduurzamen. Binnen +/- vijf jaar wil de Hogeschool de CO2-uitstoot van het pand verminderen. Hier wordt nu een advies voor ontwikkeld. Door de dakisolatie te verbeteren zal er minder gestookt worden, waardoor en de CO2-uitstoot en de stookkosten van het pand omlaaggaan. Daarnaast wordt er nagedacht over de mogelijkheid van het plaatsen van zonnepanelen. Hier ligt wel direct een uitdaging, want vanwege de monumentale status van het pand mogen deze niet zichtbaar zijn.